Laatste verslag

Lieve allemaal,

tijd voor een update vanaf onze (koude) kant van wereld!

Ons laatste verhaal eindigde met het vertrek van Floortje en Arda in maart. De zomer liep op z'n eind, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om nog wat mooie tripjes te maken in onze vrije weekeinden. Zo hebben we begin april een weekeind gekampeerd bij Punakaiki (maar 40min rijden van ons vandaan) en daar genoten van het strand en de mooie omgeivng. Eind april is Marieke met haar collega en vriendin Megan een weekeind naar Christchurch geweest. Onderweg genoten van de hot pools in Hamner Springs en in Christchurch gewinkeld en genoten van de schitterende herfstkleuren die we aan de West Coast (helaas) niet hebben.

Mei stond vooral in het teken van werken, aangezien we aan het eind van die maand onze grote reis naar Australie, Borneo en Bali zouden gaan maken.
Een paar dagen voor vertrek kregen we slecht nieuws van het thuisfront; het ging niet goed met Ama, Fokko's oma. Om een lang verhaal kort te maken besloten we onze reis in plaats van in Australie in Nederland te beginnen. Een beetje overhaast vertrokken we dus uit Nieuw-Zeeland, maar deste fijner was het om onze familie en Pim en Sebas te zien op Schiphol! We hebben Ama nog uitgebreid kunnen spreken en hebben ondanks de droevige reden een ontzettend fijne tijd gehad met beidefamilies. Op woensdag 20 mei is Ama is rustig ingeslapen en vrijdag konden we gelukkig nog bij de begrafenis zijn. Het was een hele hectische week met verdrietige tijden, maar ook hele leuke en fijne momenten met vrienden, op de Kaag, een solliciatiegesprek (waar voor Fok een baan uit is gerold) en schitterend lenteweer!

Zaterdag 23 mei was het voor ons echt tijd om aan ons grote avontuur te beginnen! Aangekomen op Borneo hebben we eerst een paar dagen in Kota Kinabalu besteed om bij te komen van de reis en te wennen aan de hitte. Na KK hebben een aantal dagen op Mabul Island doorgebracht; een schitterend eiland aan de oostkust van Maleisisch Borneo, waar we voornamelijk hebben gesnorkeld en genoten van het mooie uitzicht. Daarna hebben we een wat omslachtige reis gemaakt met diverse lokale vluchtjes (lees: kleine vliegtuigen van maatschappijen die allemaal op de EU zwarte lijst staan) gevolgd door een autorit en een speedbootreis om bij een heel speciaal plekje te komen. Maratua Island is een onderdeel van de Derawan Archipel, een heel afgelegen eilandengroep ten oosten van Indonesisch Borneo (Kalimantan). Omdat het zo lastig te bereizen is, is er nog weinig toerisme. (Voor mensen die nu geinspireerd zijn geraakt, ga niet naar Derawan Island. Dat ligt het dichtst bij de kust en heeft een enorm afvalprobleem!) We hebben 6 dagen en 5 nachten gebivakkeerd op een idyllisch eiland met witte stranden, kraakhelder water en een koraalrif, waar je je de hele dag mee kon vermaken, voor de deur. Het guesthouse waar we verbleven was gebouwd van houten vlonders en we sliepen in houten hutjes in de bush. 's Avonds tijdens het eten graasden er zeeschildpadden in de voortuin en 's ochtends wakker worden van het geluid van makaken en vogels. Een waar paradijs. We hebben meedere snorkeltochten gemaakt,waarbij we ontzetten veel mooie gekleurde vissen hebben gezien, honderden schildpaden en nog veel meer moois.
Na Maratua Island waren we wel toe aan iets meer cultuur. We hebben wederom wat lokale vluchten gedaan om in Banjarmasin aan te komen; een van de grootste steden in Kalimantan. We hebben daar onder andere een 'floating market' bezocht. Een plek waar bij zonsopkomst vrouwen uit lokale dorpen hun goederen komen verkopen in kleine kanos. We waren de enige blanke toeristen en daardoor waren wij zelf ook een attractie. Er zijn veel foto's van en met ons genomen. Het wat een hele interesante ervaring, maar ook wel erg confronterend om te zien hoe arm de mensen daar waren. De meeste mensen leven in krotten aan de rivier, waar ze uit drinken, hun haren in wassen, tanden poetsen, maar ook in douchen en plassen. Interessant genoeg hadden de meeste mensen wel een schotel en TV en vrijwel ieder kind ook een smartphone....
Na Banjarmasin zijn we vertrokken naar het volgende hoogtepunt: Tanjun Puting. Dit is een groot National Park, waar zo'n 6000 Orang Oetans beschermd, semi-wild leven. De enige manier om hier rond te reizen is op een traditioneel bootje (klotok), waarmee je dan op verschillende plekken aanmeert om bij voedingsplatforms de Orang Oetans te bekijken. Op deze platforms wordt 1 keer per dag bananen gevoerd en kunnen ze dus zelf bepalen of ze komen of niet. Als bezoeker sta je zo'n 6-10 meter van het platform vandaan en heb je schitterend uitzicht op de fascinerende dieren. Het mooiste is echter als je in de verte wat boomtoppen ziet bewegen en je wat later een Orang Oetan aan ziet komen slingeren door de bomen met een kleintje op de rug. Wat een machtig gezicht! We hebben ons 5 dagen vermaakt in het park, voor we aan ons laatste deel van de reis begonnen op Bali.
Bali was wel even een cultuurshock; van de armoe en nul toetisme in Kalimantan, naar hotels boordevol Australiers en Europeanen die zich afvragen of ze e dag moeten doorbrengen met jetskien of bier drinken. We zijn het toeristische deel van Bali snel ontvlucht en hebben de wat kleine 'homestays' opgezocht in onder anderen oost Bali. Het was een fantastische afwisseling, omdat op Bali het barst van de cultuur en spiritualiteit. We hebben schitteren Balinees dansen gezien, tempels bezocht, rijstvelden bekeken en natuurlijk heeerlijk genoten van het strand (en biertjes bij zonsondergang). We hebben een snorkel (Fokko)- en duik (Marieke) tocht gemaakt waarbij we zo'n 40-50 Mantaroggen hebben gezien, wat een schitterende dieren! Ze kunnen een spanwijdte hebben van 6-8 meter, die van ons waren 'maar' 4 meter. Na een heel gevarieerde 5 weken gingen we boordevol ervaringen en mooie herinneringen terug naar huis.

Sinds we terug zijn, zijn we wel weer hard aan het werk geweest. De tijd vliegt voorbij, en ondertussen hebben we ons ontslag ingediend en onze huisbazen laten weten dat we gaan vertrekken. Gisteren zijn dan ook echt de tickets geboekt en 11 september staan we weer op Nederlandse bodem! We kijken nu wel met andere ogen naar wat we hier hebben. We genieten van de schitterende natuur, zelf op ons kleine ritje naar werk. We proberen nog allemaal leuke dingen in onze vrije weekenden te stoppen. Zo zijn we vorig weekend een nachtje in een huisje van onze collega Pete geweest in Okarito. Vanaf daar een schitterende winterwandeling gemaakt en de volgende dag een helikoptervlucht boven de gletsjers hier aan de westkust. Het vroor die dag, maar de zon scheen. De bergen zijn bedekt met een grote laag sneeuw en het uitzicht was adembenemend mooi. We kijken er uit jullie allemaal weer te zien, maar eerst nog even heel hard genieten!

Liefs Fokko en Marieke

p.s. als ieman geinteresseerd is in reistips voor Borneo en/of Bali, we vertellen jullie graag nog veel meer mooie verhalen!

Wisten jullie dat:

- We over 8 weken weer in Nederland zijn?

- Fok per 1 oktober begint bij CRV in Arnhem

- dat geen dierenartsenbaan meer is?

- hij het heel spannend vindt, maar er ook erg veel zin in heeft?

- We in de buurt van Arnhem willen gaan wonen?

- We al onze kosten voor onze trip naar Nederland en weer vanaf daar naar Borneo vergoed hebben gekregen door de verzekering?

- We Nederland heel mooi vonden in de lente?

- Orang oetans maar eens per 8 jaar een baby krijgen?

- De kleintjes de eerste 10 jaar van hun leven bij moeders bijven?

- Ze wel 6 jaar borstvoeding krijgen?

- Ze in Indonesisch Borneo (Kalimantan) weinig Engels spreken?

- we ons redden met een google translate app op onze telefoon?

- we OVERAL door IEDEREEN werden aangesproken met "Hello mister!" (Marieke ook)

- Ze niks van ons wilden, behalve gedag zeggen en zwaaien :)

- We na al dat snorkelen ALLEBEI een verstopt oor hadden; Fokko links en Marieke rechts?

- Dat we uiteindelijk achterop een scooter naar een ziekenhuis zijn gebracht en door een heuse KNO specialist zijn geholpen?

- Hij een schitterende, ingelijste, Mickey Mouse puzzel op z'n kamer had hangen?

- We in totaal tussen vertek en aankomst in Christchurch 15 vluchten hebben gemaakt in 5 weken?

Zomer en herfst in Nieuw-Zeeland

Lieve allemaal,

Het eerste verhaal van 2015!

We hebben een heerlijke kerstvakantie gehad, waarin we veel hebben rondgereden in onze gehuurde oude campervan. We hadden prima weer en hebben vooral veel op het strand gelegen en boeken gelezen. Nu moet er ook wel even gezegd dat er in NZ weinig cultuur is, dus die vorm van vermaak viel al snel af. Echte moeite hadden we natuurlijk niet met zo'n relaxvakantie. We zijn o.a. op Hot Water Beach geweest. Dit is een strand met een warm waterbron onder het strand, die je alleen met eb kunt benaderen door kuilen te graven. Dit water is 60-64 graden, dus behoorlijk heet! Op deze uren rondom eb is het dus stervens druk op deze paar vierkante meter en de rest van de dag is het strand verlaten. Heerlijk voor ons!

Vanaf oudejaarsavond hadden we dienst en daar is het wel ontzettend druk mee geweest. Toch zeker 21 verschillende telefoontjes gehad waar we er ook voor uit moesten. Gelukkig werd onze drukke dienst opgevrolijkt door de komst van Pim (middelbare schoolvriend van Fokko) en zijn reisgenoot Marielle. We hebben een hele gezellige tijd gehad met veel praten, een vuurtje op het strand en BBQ-en.
De volgende ochtend werden we alle vier wakker door een heuse aardbeving. Gelukkig niks ernstigs, maar toch een bijzondere ervaring als je bed staat te schudden en de muren piepen.

Eind januari stond het volgende bezoek op de planning, de komst van Tim, Tessa en Texel (studievrienden) en zijn vriendin Patrice. We zijn ze gaan opzoeken in Akaroa, vlakbij Christchurch, om daar een lang weekend met ze door te brengen. We hebben een fantastische ochtend met dolfijnen gezwommen en mooie wandelingen gemaakt naar de meest uitgestorven baaitjes. We hebben alle vier ook nog twee keer in Greymouth ontvangen voor gezellige avonden BBQ-en, biertjes drinken en vuurtjes stoken op het strand. We hebben een geweldige tijd gehad met z'n allen!

Ondertussen is ook onze vriendin en assistente, Chrissie, bevallen van een dochtertje, Freya. Het was even spannend want ze kwam 4 weken te vroeg. Gelukkig was alles goed met moeder en dochter, we zijn al regelmatig op bezoek geweest!

In februari waren we 9 jaar samen, dus dat wilden we even vieren. Marieke had voor Fok als verrassing geregeld dat we een zondag zouden gaan Cave Tuben. De bedoeling hiervan is dat je met een grote rubberen band op een riviertje dobbert in een grot. Volledig uitgerust in wetsuits en in het gezelschap van 5 niet echt goed engels-sprekende Taiwanezen, gingen we eerst een tour door de grot maken al wandelend met je band. Daarna kwamen we dus bij een riviertje waar we op dreven met uitzicht op miljoenen vuurvliegjes. Erg mooi! Eenmaal uit de grot was er nog een stuk met waterversnellingen waar we met de band vanaf kwamen. Een leuke en diverse dag.

Fok had besloten dat we ook uit eten zouden gaan, bij het (naar ons weten) chiqueste restaurant van Greymouth. Dit werd een lichte teleurstelling (maar wel met veel hialristeit tot gevolg). De Turkish Loaf vooraf was verre van turks en leek meer op een gewoon knoflookstokbroodje en in mijn warme pasta was de spinazie vervangen door rauwe sla (he, toch niet er doorheen? jawel!)

Toch hebben we een gezellige avond gehad.

Afgelopen weken stonden in het teken van meer bezoek uit Nederland. Eerst afscheid van Tim, Tessa, Texel en Patrice, toen de aankomst van Jennifer, een nieuwe dierenarts bij ons in de buurt en oud studiegenoote. In een week kregen we bezoek van Jop en Mariska, een oud huisgenoot van Fokko's zusje, een buurjongen van vroeger van Marieke met zijn vriendin(Tom en Esther) en later nog weer twee studiegenoten (Judith en Lizelore).Eind februari kwamen Fokko's moeder en zusje nog een keertje bij ons op bezoek. We zijn ze gaan ophalen op het vliegveld in christchurch en vervolgens zijn we met z'n allen naar Moeraki gereden, een leuk plaatsje aan de Zuidoost kant van het zuidereiland, waar veel pinguins, zeeleeuwen en mooie vogels te zien zijn. We hebben ontzettend genoten van die tijd! Adra en Floortje kwamen daarna mee terug naar Greymouth om ons nog een kleine week te vergezellen, tot Fok met ze meeging om een stukje van het Noordereiland te ontdekken. Ze hebben weer veel mooie wildlife gezien (oa 4 kiwi en een hoop Jan-van-Genten!) en de befaamde Tongariro Crossing gelopen. Dit is een prachtige, 7 uur durende, wandeling over een vulkaan, waar je ook vlakbij de Mt Doom uit Lord of the Rings komt. Het wemelde er van de Duitsers, maar het uitzicht was schitterend!

Kortom, we hebben hier een socialer drukker leven dan thuis lijkt het wel! Ontzettend gezellig en lief dat iedereen de moeite neemt om langs te komen!

Wisten jullie dat:

- ons 2015 op 1 januari om 4 uur 's ochtends begon met het redden van een aangereden hond?

- het daar nu heel goed mee gaat?

- er ook Aziaten ' hotpools' aan het graven waren bij Hot Water Beach waar helemaal geen warm water was?

- ze dat zelf niet door leken te hebben?

- ze toch heet trots keken op de foto's?

- wij daar weer hard om hebben kunnen lachen?

- er ook een Nederlands stel op de camping stond dat alleen maar kon klagen over hoe duur alles was?

- ze over Nederland ook niks positiefs te vertellen hadden?

- ze dierenartsen ook maar geldkloppers vonden?

- Marieke een nieuwe camera heeft en daar lekker mee aan het fotograferen is?

- men hier nog nooit van een eierprikker heeft gehoord?

- ze ons helemaal voor gek verklaren dat we gaten in eieren prikken?

- de kippen (Hannie, Bep en Louki) behoorlijk bijdehand zijn?

- ze graag brood van je bord en chipjes uit je hand pikken?

- ze elke kans grijpen om de huiskamer in de komen?

- we ze dan weer onder luid protesterend gekakel het huis uit moeten werken?

- dit zeker 3 keer per week gebeurd?

- we in 1 week tijd 4 verschillende koppels Nederlanders te logeren hebben gehad?
- We ondertussen allebei 28 jaren oud zijn?
- We vandaag voor her eerst de kachel weer aan hebben gestoken?

Lente in Nieuw Zeeland

Lieve allemaal,

Tijd voor weer eens een update van onze kant van de wereld. Terwijl bij jullie de regen tegen de ramen slaat en Nederland zich bezig houdt met het dilemma of er Zwarte Pieten of Veegpieten mee moeten met Sinterklaas, is hier de lente in volle gang. Dit betekent dat elke dag het weer een verrassing is en je zelfs de weerman niet kan vertrouwen. Onze tactiek ‘je weet pas wat voor weer het wordt als je ’s ochtends uit het raam kijkt’, gaat ook niet meer op. Zit je met de lunch in je korte broek in de zon te lunchen, regent het dat het giet op de weg terug naar werk. En ook een goeie hagelbui mag niet missen. We houden ons dus maar vast aan de lekkere zonnige periodes!

Begin oktober was het ook Marieke’s ‘1-jaar-aan-het-werk-verjaardagsfeestje’ en hebben we bij ons thuis een borrel gedaan voor alle collega’s. Vervolgens moest er even hard worden geknokt om dezelfde (welverdiende) salarisverhoging te krijgen als Fokko, maar ook dat is na wat harde onderhandelingstactieken gelukt.
Het kalvingsseizoen is nu het echt op z’n einde en de boeren zijn alweer druk bezig met alle koeien drachtig krijgen, waardoor het voor Fok nu iets rustiger wordt op werk.
Bij Mariek gaat het erg met ups en down, een beetje hollen of stilstaan. Ze heeft wel nog een aantal hele spannende operaties gedaan. Vlak na de eerste keizersnede kwam er ook meteen een tweede en later die week heeft ze twee keer uitgebreide darmoperaties gedaan. Een hond had 400 gram varkensbotjes gegeten en die zaten vast in de maag (die moeten er dan dus 1 voor 1 met een pincet uit worden geplukt) en een kat met een grote tumor in de darm, waarbij ze de tumor heeft verwijderd en de darmen weer aan elkaar heeft gehecht. Alle patienten doen het heel goed nu!
We leren hier dus zeker nog wel wat en vooral Marieke krijgt hier wel kansen die ze wellicht in Nederland niet zou hebben gekregen.

Ondertussen waren er uit Nederand minder leuke berichten over Marieke’s oma. Ze was steeds ziekenhuis in en uit en dan is het toch wel heel vervelend dat we zo ver weg zitten. Je kan niet even langs op ziekenhuisbezoek. Gelukkig lijkt het inmiddels stukken beter te gaan en is ze weer thuis in haar eigen huisje met goede thuiszorg.

In oktober zijn we ook wat weekendjes weggeweest. Eerst zijn we met Megan (collega) en Adrian gaan ‘trampen’, dat is een hip woord voor het maken van een meerdaagse wandeling. We zijn naar Waiuta gereden, een minidorpje in de valei waar Fok veel doorheen rijdt voor z’n werk. Daar is de start van de ‘Big River Track’ door het Victoria Forest Park. Big River is een voormalig goudmijndorpje, waar ze ongeveer 100 jaar geleden pas gestopt met delven. Er staan nog wat gebouwen en er waren veel infromatieborden met goede informatie over de tijd dat het een ‘booming business’ was.
Vlak bij het ‘dorpje’ staat een mooie hut waar je met 20 man kan slapen in grote stapelbedden. Je moet zelf een slaapzak en eten en drinken meenemen. Het was een leuke trip met weer ontzettend mooie uitzichten en vooral erg veel ‘groen’. Doordat het hier zoveel regent zijn veel bomen compleet begroeid met mos. Je waant je echt een beetje in een Lord of the Rings film. Erg mooi!

Een paar weekenden later zijn we een lang weekend naar de oostkust van het Zuidereiland vertrokken. Eerst naar Akaroa, een klein dorpje op de Banks Peninsula, vlakbij Christchurch. Dit was ooit bezet door de Fransen en heeft daarom allemaal Franse straatnamen en de hele sfeer doet ook wat Frans aan. Mooi strand, leuke restaurantjes en prachtige natuur. We hebben geslapen in een ‘stargazer’, een soort houten tent met een glazen dak, waardoor we ‘s nachts de sterren konden zien. We heben een zeiltocht gemaakt op een mooie grote zeilboot, waar we de enige bleken te zijn die de tocht hadden geboekt. We mochten de hele tocht zelf aan het roer, prachtig! Helaas geen dolfijnen gezien, maar wel heel erg genoten van het op het water zijn.
Na Akaroa zijn we naar Christchurch gereden omdat het daar dat weekend Big Band Festival was en we ’s avonds naar een ‘Big Band Ball’ zouden gaan. Fokko had zijn stijldanspasjes weer opgegraven uit z’n geheugen en na twee oefensessies in de achtertuin besloten we daar een dansje te wagen. Toch een beetje onder de indruk van de concurentie, besloten we na 1 dans toch maar weer te gaan zitten en te observeren. Er kwamen 5 Big Bands, die allemaal fanstastisch speelden. Een erg geslaagde avond!

De volgende ochtend hebbenwe op de terugweg naar huis drie nieuwe kippen opgehaald. Wij zijn nu trotse eigenaar van Louki, Hannie en Bep. Ze komen van een commerciele kippenhouderij en zijn nu met pensioen. Ze genieten (denken we) nu van het buiten zijn en zitten soms zelf in de regen. Het is weer erg gezellig om kipjes te hebben.

In november kwamen Gerwin (vriend van Diergeneeskunde) en zijn vriendin langs bij ons en Eric en Belinda. We hebben een gezellig weekend gehad in Westport en ze zijn ook even bij ons geweest. Gerwin heeft een ochtendje met Fokko meegelopen zodat hij ook kon zien hoe het werk voor een Nieuw-Zeelandse dierenarts is.

Omdat we veel weekeinden dienst hadden afgelopen tijd, besloten we ook maar echt elk vrij weekend iets leuks te gaan doen. We hadden steeds een weekeind dienst en daar weer eentje vrij en zo door voor een paar weken. Afgelopen weekend hebben zijn we zelfs opgesplits.
Fokko wilde meer trampen en Marieke wilde meer winkelen (hoezo cliche?)
Marieke is met Belinda samen eerst een dagje naar Hamner Springs gegaan, een dorpje waar ze heerlijke thermale baden hebben waar je uren in kunt chillen. De volgende dag naar Christchurch om uitgebreid te shoppen voor Sint- en kerstinkopen, lunchen op terrasjes met veel lekkere wijn en ’ s avonds naar het ballet (Scrooge van Charles Dickens). Op zondag is ze met de trein terug gegaan. Dit is zo ongeveer de enige passagierstrein op het Zuidereiland, de TranzAlpine. Het is namelijk een schitterende rit over Arthur’s Pass, maar wel met als gevolg dat het BOMVOL aziaten zit.
Toch was het zeer de moeite waard, voor 1 keertje dan, want het duurt wel rete lang...!

Fokko is hetzelfde weekend een van de Great Walks van Nieuw Zeeland gaan doen, de Heaphy Track. Samen met David, een vriend uit Greymouth, en Chrissie’s voormalige baas Steve hebben ze een 4-daagse huttentocht door Kahurangi National Park gemaakt. Aangezien start en finish 6 uur rijden van elkaar vandaan liggen, zijn ze naar de start gevlogen met een klein vliegtuigje. Daarvandaan was het 4 dagen lopen, terug naar de auto. Het was een schitterende tocht, met iets minder mooi weer. Sterker nog, de derde dag was zo nat dat rivieren buiten de oevers traden, kleine stroompjes kolkende rivieren werden en hele dele van het pad onder water stonden. Honderden meters door kniehoog water gewaden en sommige stukken zelfs water tot aan hun middel. Kortom; een gedenkwaardige, maar zeer geslaagde en schitterende tocht!

Ondertussen proberen we hier ook in de Sinterklaasstemming te komen. Er is al een pakket met sintkado’s aangekomen en die zitten al in de zak van Sinterklaas. We hebben vorige week met een biertje in de zon in de tuin gedichten zitten schrijven. Hoe hard je ook de Sinterklaas CD van ‘VOF de kunst’ draait, het blijft gek. Met kerst gaan we naar het Noordereiland, de Coromandel om precies te zijn. Daar hopen we te kunnen genieten van de zon, te duiken/snorkelen en lekker te eten. Met Oud&Nieuw hebben we dienst.

Dit leek ons wel weer een uitgebreide update. We vinden het altijd leuk om te horen hoe het in Nederland gaat J

Liefs

Wist je dat:

- We veel Engelse woorden in de Nederlandse taal hebben die ze hier niet kennen?

- Dat een Skippy bal een Moon hopper heet in het Engels?

- En een Body warmer een vest?

- En zij wat wij een vest noemen een cardigan noemen?

- Dit best verwarrend is?

- De kippen al eieren beginnen teleggen?

- We Eddie al bijna een jaar hebben en hij mee terug komt naar Nederland?

- Fokko een prijs heeft gewonnen met een vraag in de Quest?

- Deze te vinden is in de Quest 101?

- Het antwoord op de vraag ‘Jezus’ is?

- Je in de TranzAlpine op kanaal 1 voor Engels kon kiezen en op 2 voor Mandarijn?

- Er op het terras in Christchurch een Aziaat zat in volledig wielrennerpak inclusief helm, fietsbril en fietsschoenen?

- En hij vervolgens op een vouwfietsje vertrok?

- Onze andere Nederlandse vrienden in Westport een babytje hebben gekregen?

- Dat hij Jack de Boer heet?

- We aan de bazen hebben doorgegeven dat we in September 2015 naar huis willen?

- We voor die tijd 5 weken met onbetaald verlof op vakantie gaan?

- We naar Great Barrier Reef, Borneo en Bali willen gaan?

- We dus nog heel hard gaan genieten van de laatste 10 maanden?

Terug van weggeweest

Lieve allemaal,

het is een tijdje geleden dat we een laatst blog schreven, doordat Reismee.nl gecrashed was en ons blog tijdelijk niet meer bestond.

We zijn nu weer in de lucht en hebben uiteraard weer veel te vertellen!

Vlak na ons laatste blog zijn we een lang weekeind naar Sydney geweest voor Marieke's verjaardag. Dat is hier immers 'om de hoek'! We hadden een goed weekeinde uitgekozen, omdat het Sydney 'Vivid light and music festival' bleek te zijn. Dat betekende elke avond grote lichtshows en overal tentjes met eten op straat. Het is een stad met een erg leuke sfeer enmet een stuk meer cultuur dan we afgelopen jaar gezien hebben. We hebben 4 musea bezocht, veel opterrasjes gezetenen ook een goede inhaalslag gemaakt met uit eten en winkelen (of jullie het nog geloven of niet, Fokko nog meer dan Marieke).

Het was wel vervelend dat toen we thuiskwamen onze kippen verdwenen waren en die bleken later op brute wijze vermoord te zijn door de buurhond. We gaan binnenkort voor nieuwe kipjes kijken nu we het hok wat hebben uitgebreid en die hond er niet meer bij zou moeten kunnen komen.

In juli (in een weekend dat in Nederland door de hitte de mussen van het dak vielen) zijn we gaan skiën met Eric & Belinda en Eric & Imke, de Nederlandse vrienden in Westport.

We hadden goed skiweer en prima sneeuw. De skigebieden zijn niet te vergelijken met die in Europa (prijzen echter wel), maar je kunt je er prima een dagje vermaken! Naast het skiën was het vooral ook erg gezellig met veel spelletjes, drankjes en Nederlandse appelaart.

De winter was ondertussen al een tijdje bezig, maar echt koud werd het niet. De ochtenden waren fris, maar meestal liepde temperatuur op tot 14 graden in de middag. En als de zon hier eenmaal gaat schijnen, dan is het meteen lekker warm! Kiwi's lopen jaarrond op slippers en in korte broek, ook Fokko heeft dat lang volgehouden. Maar een echte kiwi-man zal hij toch nooit worden, met gebrek aan interesse voor de vissport en het niet in bezit hebben van minstens 1 geweer. Het WK was ook in volle gang, wat hier soms betekende dat wedstrijden om 4 uur 's ochtends lokale tijd gespeeld werden. Houtkachel aan, wolkjes blazen in eigen huiskamer, je moet er wat voor over hebben.

Daarna moesten we ons alweer klaar gaan maken voor het volgende avontuur: een 'bliksembezoek' aan Nederland! Onze bazen hadden ons gelukkig toestemming gegeven om in de drukste tijd van het jaar (afkalfseizoen was weer begonnen) in augustus twee weken weg te gaan. Dus op vrijdag 1 augustus vlogen we via Singapore en Frankfurt naar Amsterdam met Lufthansa. Voor het eerst in het grootste passagiersvliegtuig de Airbus A380 gezeten. Klinkt allemaal leuk, maar boarden en opstijgen duurt ellendig lang en een A380 van Lufthansa betekent ook nog eens dat het vliegtuig ramvol Duitsers zat die net het WK hadden gewonnen. Doe ons maar weer een wat kleiner vliegtuig de volgende keer ;)

In Nederland hebben we elkaar zo ongeveer 2 weken niet gezien. Allebei hadden we een straf individueel programma, om zoveel mogelijk vrienden en familie te kunnen zien. En dat is heel goed gelukt!! Ook de bruiloft van Tim en Tessa bij kunnen wonen (vrienden van Diergeneeskunde), waar we ook elkaar nog even gezien hebben. De Nederlandse zomer was lekker, en het was erg leuk om weer terug te zijn in Nederland! Het voelde echt alsof we 'in een warm bad' terechtkwamen.

De tijd vloog om, en dus waren we op maandag 18 augustus alweer hard aan het werk. De terugkeer in Nieuw-Zeeland voelde ook als thuiskomen! Dat was een raar maar goed gevoel.

Marieke kon weer vol aan de bak met gezelschapsdieren en Fokko viel met zijn neus in de boter wat betreft landbouwhuisdieren: het 'seizoen' is weer begonnen, wat betekent dat er veel verlossingen en ander werk zijn. De cyclus is weer rond, we wonen en werken alweer meer dan een jaar in Greymouth!

In de tussentijd heeft Fokko nog 2 keer in 5 weken in een ambulance gezeten; eerst knock-out gegaan met een milde hersenschudding met voetbal na een headclash, en 5 weken later arm uit de kom met een verlossing. Gelukkig geen blijvende schade! Na de hersenschudding wel een dag of 10 rustig aan moeten doen. Het voetbalseizoen is inmiddels afgelopen en helaas heeft Grey United (Fokko's team) in extra tijd de finale verloren tegen rivaal Westport. Moet gezegd dat wij een penalty gemist hebben en dat die jongens 2x per week trainen en wij (helaas) bijna nooit, dan maak je het jezelf lastig.

Marieke heeft de afgelopen week meegedaan als klarinettist aan een uitvoering van The Sound of Music, wat erg leuk en drukbezocht was.

Hier is het inmiddels alweer lente aan het worden, wat betekent dat het regent dat het giet! De eerste 3 weken na terugkomst waren heerlijk, non-stop zon en korte broek, maar dat is nu voorbij. De boeren zijn er blij mee, het was veel te droog geweest de afgelopen tijd.

Komend jaar wordt ook nog een bezoek van veel vrienden, nu zijn Emma en Ruud in het land (helaas hebben die pech met het weer). In november komt Gerwin met vriendin, in januari komt Pim, Morris en Marlies zijn van plan om in februari te komen en ook het kersverse bruidspaar Tim en Tessa is samen met Tex en Patrice van plan om Greymouth aan te doen. Kortom: guesthouse 16 Firth Street opent haar deuren weer!

Veel liefs vanuit New Zealand,

Marieke en Fokko

Wist je dat:

- De terugreis van deur tot deur 'slechts' 36 uur duurde?

- De lente garant staat voor bakken met regen, maar dat het altijd wel even zonnig is en dat we heel veel regenbogen (ook dubbele) zien?

- We hier nu allebei alweer een jaar (met veel plezier) werken?

- Je hier 's ochtends wolkjes blaast in de huiskamer en 's middags in korte broek en op slippers over straat loopt?

- We het gat in de ozonlaag hier in stand houden doordat we onze hele kolenvoorraad verstookt hebben?

- De buurvrouw nu eindelijk haar best doet om die kuthond van haar in haar tuin te houden met nieuwe hekken?

- Het dus weer tijd is voor nieuwe kippen?

- We er laatst achterkwamen dat we al 2,5 maand zonder APK rondrijden (wat ook hier verboden is)?

- We zijn gestart met geo-cachen (dat is schijnbaar ook populair in NL)?

- Ons is aangeboden om mede-eigenaar van de praktijk te worden?

- Dat natuurlijk wel leuk is om te horen en voelt als een compliment?

- We dat aanbod niet aannemen omdat we op den duur weer terug willen gaan naar Nederland?

- Na een jaar tijd veel mensen ons ondertussen wel herkennen op straat?

- Terwijl er toch nog best wat aan ons gevraagd wordt of onze vakantie in NZ leuk is?

- Marieke op de koffie is gevraagd door een cassière van de supermarkt?

- Marieke zojuist haar eerste keizersnede hond heeft gedaan?

- We hier de Donald Duck lezen?

Cyclone Ita, familiebezoek, het gewone werkende leven én vakantie!

Lieve allemaal,

nu het derde en laatste "grote" familiebezoek weer achter ons ligt, is het weer tijd voor een update vanuit Nieuw-Zeeland!

Het is hier inmiddels alweer een tijdje hersft, wat gepaard gaat met varierende weersomstandigheden. Doorgaans is de nazomer hier behoorlijk goed, maar wel redelijk wisselvallig, wat betekent dat mensen de ene dag gewoon nog in korte broek en shirt over straat lopen, terwijl het de dag erna met bakken uit de hemel komt en er in korte tijd 80 mm regen valt. "Welcome to the West Coast", aldus de locals. Sowieso zijn mensen hier gehard, door het weer, maar ook door huizen met enkel glas, slechte isolatie en zonder CV.

In die wisselende nazomer hebben we ook kennis gemaakt met zeer ruig weer. Boven de Tasman Sea (zee tussen Australië en NZ) heeft een tijd een cycloon (Ita) rondgewaard, waardoor het hier ook zeer winderig is geweest. Om een lang verhaal kort te maken: de donderdag voor Pasen was qua wind het ergst in 47 jaar hier in Greymouth. Daken woeien van huizen af, bomen vielen om, de stroom is uitgevallen en overal schade, veel schade. In de vallei hebben boeren 4 dagen de koeien niet kunnen melken en er zijn honderden hectares natuurgebied verwoest.

Donderdagmiddag hebben we vanuit onze kliniek kunnen aanschouwen hoe het dak van de naastgelegen brandweerkazerne opgetild en weggeblazen werd en hoe er overal golfplaten en stukken hout door de straten vlogen. De stroom was een tijd uitgevallen en we konden niet naar huis, omdat het te hard woei en de politie de brug en straten naar onze buurt (Cobden) had afgezet. 's Avonds laat hebben we toch stiekem de oversteek gemaakt, tussen alle afzettingen door, toen de wind was gaan liggen. Erg eng als je de hele dag niet thuis bent geweest en van iedereen hoort dat Cobden (onze buurt) het hardst is getroffen van allemaal. Toen we 's avonds laat thuiskwamen bleek gelukkig dat ons huis geen schade had. De ochtend erna was de ravage pas echt goed te zien: elk tweede huis in onze straat was (zwaar) beschadigd en vrij veel huizen zijn onbewoonbaar verklaard. Behoorlijk heftig om te zien, maar wij zijn wel met de schrik vrijgekomen.

Inmiddels waren ook Arda en Godewijn (Fokko's ouders) al in het land. Ze zijn in totaal 3,5 weken in NZ geweest en we hebben het eerste weekend hier in en om het huis en rond Greymouth doorgebracht. Het was mooi weer gelukkig. Die maandag zijn ze een dag met Fokko mee geweest "de boer op", wat natuurlijk erg leuk was. De dag erna zijn ze met hun camper, waarmee ze al vanuit Christchurch onze kant op waren gekomen, op pad gegaan richting het zuiden. Uiteindelijk heeft Fokko ze weer ontmoet in Tekapo om het paasweekend met ze door te brengen. Marieke is thuisgebleven, omdat de storm dus net had huisgehouden en we moeilijk aan de buren en collega's konden vragen om op het huis te passen, terwijl de halve stad in puin lag en iedereen aan het opruimen was.

Dat weekend zijn Arda, Godewijn en Fokko dus rond Tekapo, Lake Benmore en Oamaru geweest, omdat het daar mooi weer was. Lekker aan de kust rondgekeken en wat gewandeld, was erg geslaagd. De week van 27 april tot 3 mei hebben we met z'n vieren in het noorden van het Zuidereiland, in Abel Tasman National Park en the Marlborough Sounds doorgebracht. Twee huisjes gehuurd en lekker gewandeld en van het mooie weer genoten, was erg geslaagd. Ook nog veel wildlife, zoals verschillende vogels en zeehonden, gezien hier en daar. Afgelopen zondagochtend vroeg hebben we Arda en Godewijn in Christchurch afgezet bij het vliegveld, wat natuurlijk erg jammer en raar was. Maar het was des te bijzonder dat ze helemaal naar NZ zijn gekomen en wij hen alles hebben kunnen laten zien hier!!

Diezelfde middag zijn we met een omweg van Christchurch via Westport (Fokko moest met zijn team Grey United de uitwedstrijd tegen de regerend kampioen Westport spelen: 1-1 met pijn en moeite dus we waren tevreden) weer naar Greymouth gereden en zo hadden we toch weer even meer dan 2400 km op de teller staan voor een weekendje.

In de tussentijd is het voor Fokko op werk weer wat drukker geworden, o.a. met veel leverbiopten nemen bij koeien voor mineralen en hier en daar proberen wat bedrijfsbegeleiding op te zetten samen met de Nederlandse collega Marjan, wat wel zijn vruchten af lijkt te gaan werpen.

Marieke heeft het eigenlijk onveranderd leuk en druk, afgezien van de maan- en vrijdagen waarop onze collega Amber sinds kort ook weer met de gezelschapsdieren werkt. Leuk dat zij weer terug is, ook voor Marieke om weer een ervaren collega extra om zich heen te hebben. Er zijn ook weer wat leuke OK's de revue gepasseerd met o.a. een ooglidoperatie en het verwijderen van een milt. Voorlopig is er dus genoeg te doen en te leren.

Dit weekeind hebben we Leontien Hessel (studiegenootje) twee dagen op bezoek gehad en nu lijkt het er op dat de rust toch écht wedergekeerd is. We hebben weer zoveel leuke mensen om ons heen gehad en zulke mooie dingen gezien in de weekeinden dat we het niet erg vinden om een weekeindje lekker aan te rommelen rond het huis. Er moet nog een kippenhok geverfd, een berg hout gestapeld en er staan veel weekeinddiensten de planning in verband met het kalvingsseizoen dat er langzaam maar gestaag weer aan begint te komen. We houden jullie weer op de hoogte van onze avonturen, zoals een weekend Sydney in juni en natuurlijk ons tweewekelijkse bezoek aar NL in augustus!

Mariek en Fok

Wisten jullie dat:

- het water hier in de wc en in de gootsteen de andere kant op draait dan in Nederland? (rara welke kant dan?)

- je de Poolster hier nooit gaat zien, maar wij daarentegen het Zuiderkruis hebben?

- onze recordweekenddienst 15 bezoekjes aan de kliniek bevatte?

- we een eigen groentetuintje hebben en daar al sla, courgette en radijsjes van hebben gegeten?

- de slakken de rest opgegeten hebben?

- het nieuws hier verschrikkelijk veel reclame bevat?

- er dan maar 5 minuten over wereldnieuws gepraat wordt?

- er wel al 2 maanden elke dag uitgebreide update is over de rechtszaak van Oscar Pistorius?

- de minister-president (John Key) door de nieuwslezers met je en jij wordt aangesproken en gerust wordt onderbroken en afgeblaft en er regelmatig live onenigheid is tussen beide partijen?

- we hier en daar al wat Nederlandse zegswijzen kwijt aan het raken zijn en af en toe ècht rare, letterlijk vanuit het Engels in Nederlands vertaalde dingen zeggen?

- we alweer bijna 11 maanden weg zijn uit NL?

- we nog een jaar kunnen blijven hier bij West Coast Vets in Greymouth, omdat onze bazen blij met ons zijn?

- we nog steeds van plan zijn om na ongeveer 2 jaar terug naar NL te komen?

Nóg meer bezoek!!

Lieve allemaal,

Een update van onze kant van de wereld van uit een soms zonnig, maar soms herfstig Greymouth.

Sinds ons vorige verslag hebben we dus flink wat bezoek en gezelligheid in huis gehad. Eerst nog even 2 dagen met Pim en Ludy (toch wel even slikken toen ze echt moesten vertrekken) en gelukkig snel daarna Floortje (Fokko’s zusje) en Anna (vriendin). Trots hebben we ons leventje kunnen laten zien, met een dagje mee naar de koeien met Fokko en een ochtendje assisteren bij een operatie van Marieke. Fokko heeft wat dagen vrijgenomen om met Floortje en Anna te wandelen in onze vallei en bij Arthur's Pass, in de bergen. Twee mooie huttentochten gemaakt, was erg geslaagd.

Op maandagochtend 24 februari hebben we Floortje en Anna uitgezwaaid en ’s middags al meteen Sascha en Jiska van de studie ontvangen. Zij hebben hier een week stage gelopen. Ook met hen een erg gezellige week gehad en ook een beetje verwend omdat ze elke dag de boodschappen deden én kookten én afwasten, heerlijk!
Later in de maand kwam Floortje nog even terug en nam ze als verrassing Anna én Julia (studiegenootje) mee voor een nachtje. Toen kwam het moment dat Floortje toch echt Nieuw-Zeeland weer ging verlaten. Jammer dat ze weer wegging, maar ontzettend fijn en gezellig dat ze er zolang was!

Naast al dat bezoek hebben we natuurlijk ook gewoon hard gewerkt. Fokko heeft zich verdiept in een casus met kalveren met vitamine B1 tekort en begint al zeer op dreef te raken met koeien scannen en Marieke heeft weer wat leuke klusprojecten gedaan: een penisoperatie, een oog verwijderd bij een hond en een soort spalk geklust van ijzerdraad voor een kitten met een gebroken poot. We hebben het nog steeds erg naar ons zin!

Ook zijn we beiden een jaartje ouder geworden en dan moet natuurlijk gevierd! Voor Fokko’s verjaardag had Marieke een verrassingsweekend gepland. Op zaterdag zijn we naar Barrytown gereden, vlak te noorden van Greymouth Een stel geeft daar al 10 jaar workshops messen maken, waarbij je begint met een stuk staal dat je zelf in het vuur moet smelten en in vorm moet hameren tot aan het maken van een handvat. Je schuurt alles in vorm en aan het eind heeft iedereen een prachtig (en scherp!) mes (zie foto’s). Je voelt je bijna een soort smid.

Daarna hebben we heerlijk overnacht in een bach (lees: Nieuw-Zeelands woord voor hut, heel veel mensen hier hebben wel een bach ergens) bij de Punakaiki pancake rocks en daar hebben we de volgende dag met springtij flink genoten van al het natuurgeweld, in de vorm van een erg woeste zee, zeer hoge fonteinen uit de blow holes en het ruige strand. Omdat we toch al halverwege waren op de weg naar Eric en Belinda, ook daar even langs geweest om onze verjaardagen te vieren.

Voor Marieke's verjaardagscadeau moeten we nog even wachten tot juni, dan gaan we namelijk een weekeind naar Sydney! Erg mooi cadeau en wellicht kunnen we daar nog een opera meepikken in het Sydney Opera House. Of wordt het een NRL-rugbywedstrijd? In ieder geval vliegen we dus naar de andere kant van de Tasman Sea ("across the ditch" zoals ze het hier zo mooi verwoorden) om wat cultuur te snuiven, dat in Greymouth toch echt ver te zoeken is.

In de tussentijd wordt er door Marieke nog flink gerepeteerd met de jazzband en door Fokko gevolleybald op de maandagavonden en getraind met de jongens van voetbal op vrijdag en zondag. Het seizoen begint in april, dus daar kijkt Fokko erg naar uit!

Over twee weken ongeveer komen Fokko's ouders alweer aan in Christchurch en trekken we er samen eind april een week op uit richting het Abel Tasman National Park en de sounds rond Picton. Daar kijken we erg naar uit!

Wisten jullie overigens dat:

- We de enige dierenartsenpraktijk zijn in een gebied zo groot als Friesland?

- Nieuw-Zeeland ongeveer 28x dunner bevolkt is dan Nederland?

- Er meer koeien dan mensen zijn in NZ?

- Er nog véél meer schapen zijn, maar er in hoog tempo wordt overgeschakeld naar het houden van koeien, doordat de melkprijs recordhoogtes bereikt heeft?

- Nieuw-Zeeland 2e staat op de lijst met meest obese mensen? Obesitas is hier een enorm probleem.

- De Maori de oorspronkelijke bewoners van het land zijn?

- NZ ook een enorm alcoholprobleem heeft?

- Boodschappen (m.n. groente en alcohol) hier enorm duur zijn, maar dat er wél mensen zijn die koste wat kost je tas inpakken bij de kassa?

- Er soms nog meer waarschuwingsborden te vinden zijn dan in NL? Niet over hekjes klauteren, pas op voor overstekende weka's, etc.

- De westkust (staat bekend als "the coast" hier) waar we wonen ruig en redelijk ontoegankelijk is en dat de economie vrijwel volledig draait op kolenmijnen?

- Bijna iedereen wel een eigen geweer heeft?

- Alle mannen houden van jagen en vissen en dat Fokko dus nooit een echte kiwi-man zal worden?

- Het land eigenlijk niet zo groen is als het lijkt? Dat er in hoog tempo wordt ontbost, dat er heel veel native flora en fauna verdwijnen door de introductie van onder andere possums, andere marterachtigen en andere diersoorten en dat die bestreden worden met zeer agressief gif? En dat er heel veel weilanden geirrigeerd worden met water uit beken en rivieren, waardoor de visstand drastisch terugloopt?

- We van 1 tot 15 augustus Nederland bezoeken? (wie het eerst komt wie het eerst maalt ;) )

- We het hier nog steeds naar ons zin hebben, maar waarschijnlijk t.z.t. wel weer terugkomen naar NL? :)

Veel liefs en wellicht tot dan,

Marieke en Fokko

Sinterklaas, Santa Claus, NYE, vakantie en familiebezoek!! (en tussendoor gewoon werken natuurlijk)

Lieve allemaal,

Er is weer een hoop te vertellen aan jullie allemaal, maar we zullen proberen het zo kort mogelijk te houden!

De laatste maand 2013 was erg druk en chaotisch op de praktijk, maar gelukkig hebben we buiten het werk om ook veel leuke dingen gedaan!

Het vieren van Sinterklaas bij Eric en Belinda was zeer geslaagd; bergen met pepernoten en zelfgemaakte amandelstaven en gevulde speculaas. We hebben een dobbelspel gedaan, maar ook de kiwi's moesten geloven aan het schrijven van gedichten. Voor hen bleek dit een lastige opgave, en voor ons Nederlanders was het dichten in het Engels ook niet al te makkelijk. De intocht van Sinterklaas via YouTube leverde behoorlijk wat verbazing op bij onze kiwi-gasten; of we totaal ge-brain-washed waren als kind? Ja, zoiets ja....

Vanaf kerstavond tot en met het aansluitende weekeind hadden we dienst, wat resulteerde in zeker 20 ritjes op en neer naar de praktijk voor spoedgevallen; van gebroken poten (overreden door de grasmaaier) tot vergiftigde honden (daar hebben wij samen een abbonnement op lijkt het wel). Helaas ook een aantal dieren in moeten laten slapen op 1^e en 2^e kerstdag, leve de kerstgedachte, maar vreemd genoeg leverde dit de meeste bedankkaartjes en chocolaatjes op J

Omdat wij ons stinkende best hadden gedaan rond kerst en veel geld verdiend hadden voor de praktijk, kregen we daarna een weekje vrij (al is het nog afwachten of deze dagen van onze jaarlijkse vakantiedagen af worden geplukt of niet, haha). Eric en Belinda kwamen over voor oud en nieuw, we hebben op het strand een fikkie gestookt en wat vuurwerk afgestoken.

We hebben eerst lekker rond het huis gerommeld, burgerlijk gedaan en zijn later in de week met de ‘Sinterklaas-vier-ploeg uit Westport’ een weekeindje richting Nelson gegaan. Vrijdag heeft Marieke lekker gewinkeld met Belinda en Sophie en hebben Fokko en Eric op het terras gehangen en op zaterdag met z’n allen een uitgebreide wijntour gedaan op de fiets. Dat was toch wel pittig (ohja, hier hebben ze bergen….). Al met al een zeer geslaagd weekeind, met lekker weer en goed gezelschap.

Het weekeind er op was het alweer feest, namelijk met de Kumara Races. Kumara is een gehucht in ons praktijkgebied, dat éénmaal per jaar vanwege de jaarlijkse paardenraces op de grasbaan overspoeld wordt door alle mensen uit ons distric. Een paardensportevenement dus, vergelijkbaar met Peedepieten, waar we met alle collega's van de praktijk heen gingen. Goede gelegenheid om ons weer eens flink uit te dossen, te genieten van het mooie weer en een leuk dagje uit en ook de wijn vloeide rijkelijk. Je leert je collega’s zo op een hele andere manier kennen zeg maar. 's Avonds nog met Brooke, Megan, Shannon en Adrian de kroeg in, wederom een geslaagd weekeinde dus!

Omdat Marieke het weekeind erop dienst had zijn Eric (Otten) en Eric (de Boer) speciaal uit Westport overgekomen om samen met Fokko een dag hout te gaan zagen bij een boer uit de praktijk, om in de winter wat te stoken te hebben. Help Fokko en Marieke de winter door, zullen we maar zeggen! (even ter informatie, we hebben alleen een kachel, CV bestaat niet in dit land). Zeer trots kwamen de mannen na een dag ploeteren terug met 6,5 kuub hout! Prachtige kwaliteit en ook nog s gratis! Vol goede moed zijn we de volgende dag begonnen met het hakken (Fokko) en het stapelen (Marieke) van het hout. Eerlijkheid moet gezegd dat er nog steeds een deel ligt om te worden verwerkt, wat een k-klus!

Vanaf toen was het aftellen geblazen tot Pim, Ludy en Sanne zouden arriveren in Nieuw-Zeeland. Op dinsdag 21 januari zijn we vroeg vertrokken om ze op te pikken van het vliegveld in Christchurch (dit afstandje is toch wel vergelijkbaar met Amsterdam – Keulen, inclusief bergpassen, slechts 2-baans wegen en campervans die bestuurd worden door Chinezen).

Lichtelijk gaar, maar al wel vol van de ervaringen in Tokio kwamen Pim, Ludy en Sanne bij de 'arrivals' naar buiten. Heerlijk om ze weer te zien! De eerste gezamenlijke actie was het ophalen van de camper. Ze werden (bij gebrek aan het bestelde item) ‘geupgradede’ naar een 6 persoons camper. Of 'gedowngradede'? Wat een ontzettend bakbeest! Dit vergde toch zeker een paar uurtjes oefening om het gevaarte binnen de witte lijnen op de weg te houden. Vol goede moed heeft Pim het gevaarte na een lange vlucht, aan de linker kant van de weg rijdend over een grote pas door de bergen gemanoeuvreerd, zeer knap werk!

Ze zijn de rest van de week bij ons in Greymouth gebleven om een beetje bij te komen van de jetlag en om ook te kunnen zien waar wij wonen en werken. Pim heeft nog een ochtendje ‘steriel’ gestaan bij de operaties van Marieke, erg leuk om dat samen te doen!

Zaterdagochtend 25 januari zijn we met z’n allen op pad gegaan, met de camper én onze eigen auto. We hebben een heerlijke week gehad waarin we ontzettend veel gezien hebben. De gletsjer in Fox Glacier, aan onze mooie westkust, mooie blauwe meren in Wanaka en Queenstown, de beroemde Milford Sound per boot en daarna met een klein vliegtuigje over de Doubtful en Dusky Sound. Lekker met elkaar ontbijten en borrelen, soms uit eten of lekker koken in de camper. De zon scheen geregeld en we kregen zelfs na 1,5 weken een nieuwe camper (dat was omdat de wielen van de eerste camper los bleken te zitten en niet volledig vastgedraaid konden worden. Dat dat toch wat gevaarlijk was om mee verder te rijden, vergeten we maar even). Zondagochtend zijn wij tweeën vanuit Queenstown terug naar Greymouth gereden omdat we maandag weer aan het werk moeten. We zullen Pim en Ludy nog even zien voor ze weer naar Nederland terugvliegen (ze hebben nog een week met San samen en daarna nog een kleine week met z’n tweeën). Daarna gaan we al heel snel uitkijken naar de komst van Floortje (Fokko’s zusje) en Anna (vriendin van de familie) en in april Fokko z’n ouders. Tussendoor komt er nog een dispuutgenootje van Marieke langs, kortom het bezoekersseizoen is geopend! Boeken strekt ter aanbeveling, beschikbaarheid neemt af.

Verder valt nog te vermelden dat het social volleybal van Fokko op maandagavond steeds beter gaat, Fokko ook gaat voetballen voor Grey United en dat het trainen binnenkort start. Marieke toetert er nog flink op los met 'Just Jazz', de kippen leggen eieren en Eddie doet vooral vrij weinig.

We hopen dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn van onze avonturen en dat het met jullie ook goed gaat. We vinden het leuk dat jullie ons volgen!

Tot snel en liefs, Fok en Mariek

December en tóch zomer!

Lieve allemaal,

Er is alweer flink wat tijd verstreken sinds ons laatste verslagje, dus tijd voor een volgend hoofdstuk van ons avontuur.

Laten we beginnen met te vertellen dat we het nog steeds erg naar ons zin hebben hier! We draaien volop mee op de praktijk en hebben het ook daar erg leuk. Voor Fokko begint het nu wat rustiger te worden, omdat er in het seizoensgebonden werk na een flinke piek nu een (eindelijk) een dal zit. Daarnaast gaat ongeveer heel Nieuw-Zeeland plat voor een maand rond kerst. Gelukkig kan Fokko zich ook vermaken met een vaccinatie of ander gezelschapsdierenconsult op z’n tijd. Ook is hij voor het eerst op een hertenfarm geweest om een paar stags (mannelijke herten) van hun gewei te ontdoen. Fascinerend werk, het gaat erg diervriendelijk en herten zijn echt geweldig mooie dieren.
Fokko heeft zich verder afgelopen tijd vooral bezig gehouden met koeien weer cyclisch krijgen, het dekseizoen is alweer bijna afgelopen dus alle koeien moeten nu drachtig worden, anders geven ze volgend jaar geen melk, en is ook bij wat paarden met koliek (daar wordt niemand blij van, vooral wij niet) geroepen, ze hebben het tot nu toe allemaal nog overleefd.

Marieke heeft nog wat leuke casus gehad, zoals het chirurgisch castreren van een minivarken en een geitje. Daarnaast heeft ze nog geholpen bij een keizersnede waar maar liefst 16 pups uitkwamen, indrukwekkend dus! Verder vooral drukke spreekuren en veel operaties. Komende week wordt het digitale röntgenapparaat geïnstalleerd, waardoor het oude barrel waar nét niets op te zien valt eindelijk vervangen wordt.

Half november zijn we weer een weekeindje bij Eric en Belinda op bezoek geweest. De mannen hebben zich beziggehouden met vissen en kleiduifschieten, zoals een echte kiwi-man betaamt. We hebben hierdoor wel heerlijk kunnen lunchen met vers gevangen vis! Fokko loopt daarentegen nog niet heel de dag in zijn zwembroek op rubberlaarzen rond, dus er valt nog steeds veel te verbeteren (of niet?).

Eenmaal weer thuis hebben we in één week tijd ons ‘gezin’ flink uitgebreid met 2 kippen (Truus en Rietje) en een kat (Eddie). De kippen vinden hun villa wel mooi, maar slapen liever in het washok. Ze zijn wel erg enthousiast over de tuin (en die van de buren helaas). Eddie is een 3 jaar oude kater uit het asiel, die bij ons op de praktijk kwam voor castratie. Erg gezellig dus in huize Aldershoff-Verra!

Vorige week maandag werd het nóg gezelliger, omdat Tineke de Haan (een collega-dierenarts uit NL) ons kwam opzoeken en een paar nachten bij ons is blijven logeren. Leuk bijgepraat, pannenkoeken gebakken en even de ‘kroeg’ in geweest. Omdat we beiden een weekeinddienst hadden gedraaid kregen we ook beiden 2 dagen vrij ter vervanging. Deze hebben we afgelopen weekeind ingezet om er eens even op uit te trekken en van het mooie land te gaan genieten. We hebben Tineke afgezet bij de Franz Jozef-gletsjer en zijn zelf verder gereden naar het zuiden. We hebben heerlijk gekampeerd in Wanaka, Queenstown, Twizel en Lake Tekapo. We hebben wat gefietst, gezwommen in de meest blauwe (en koude!) meren ooit en genoten van alle adembenemende uitzichten op nog steeds besneeuwde bergtoppen. We hebben op maandag een kajaktocht op een gletsjermeer gemaakt bij Mount Cook (de hoogste berg van NZ), waar we tussen de ijsschotsen voeren. Erg vet om te zien en als kers op de taart kregen we een glaasje whisky met duizend jaar oud gletsjerijs er inJ. We hebben behoorlijk wat foto’s toegevoegd van deze trip omdat ze wat ons betreft een paar van de mooiste plekken van Nieuw Zeeland laten zien.

Helaas komt aan al dat leuks ook weer een eind en ‘moeten’ we morgen weer gewoon aan het werk. Maar dat zijn slechts 3 dagen tot het volgende weekeind, waarin we Sinterklaas gaan vieren met en bij Eric & Belinda en wat kiwi’s. We hebben cadeaus en gedichten (in het Engels, weer een extra uitdaging) en gaan met z’n allen dobbelen. Het voelt nog niet echt als Sinterklaas, aangezien de zomer hier nu echt gaat beginnen. De mensen maken zich hier op voor kerst en dat alle liedjes gaan over ‘dreaming of a white Christmas’ die hier toch écht niet gaat komen, mag de pret niet drukken!

Waarschijnlijk komt ons volgende verhaal in het nieuwe jaar, dus wensen we vast iedereen thuis hele gezellig feestdagen! Wij vieren dit jaar kerst in korte broek met een lekkere BBQ ;) (dit klinkt leuker dan het is, want het voelt natuurlijk totaaaaal niet als kerst haha).

Liefs Fokko en Marieke