Lieve allemaal,

Het was weer nodig tijd voor een update vanaf onze kant van de wereld.
In ons laatste verslag was Fok net begonnen met werken en was Marieke nog aan het wachten op de bureaucraten bij Immigratie. Deze narigheid heeft nog tot afgelopen maandag geduurd, maar Mariek is nu in het trotse bezit van een werkvisum tot april 2016. We zijn dus beide eindelijk aan het werk!
Fokko is wel een beetje uitgekeken op het onthoornen (+/- 900 per week) en stort zich nu op de kunst van het ‘metri checken’ (alle koeien na kalven controleren op baarmoederontstekingen).
De boeren zijn ontzettend vriendelijk. Na een geslaagde bevalling van een gezond kalf kwam Fokko thuis met zes heerlijke runderworstjes als bedankje. Ook heeft hij minstens één boer als grote fan; Fok heeft laatst bij een vermoedelijke lebmaagdislocatie de koe gerold (dit is een regelmatig gebruikte techniek in Nederland, maar zeer ongebruikelijk in NZ, mede omdat de lebmaagdislocaties hier weinig voorkomen). Dit resulteerde in een zeer enthousiaste boer: “pak jij de camera, dan roep ik alle buren!!”. Ze vonden het prachtig en de koe doet het goedJ

Ook Mariek heeft haar eerste week goed overleefd. Wel een pittige week omdat één collega in Italie is voor vakantie en de collega die Mariek ging ondersteunen 7 maanden zwanger is en nu in het ziekenhuis ligt vanwege problemen met de baby. Kortom, Mariek is de enige gezelschapsdierenarts in zo’n 80km omtrek. Gelukkig werkt er op vrijdag een parttime dierenarts, dus kunnen de écht moeilijke dingen naar vrijdag worden geschoven.

Twee weekenden terug hebben we onze eerste weekeinddienst gedraaid. Omdat je in de weekenden zowel vee als gezelschapsdieren moet doen, hebben we besloten de diensten samen te doen. Dit resulteerde in dat weekeind in 15 bezoekjes aan zieke dieren (tot ongeloof van onze collega’s die er ‘echt altijd maar 2 of 3 hebben’… ja, ja). Van dode kalveren die er uitgezaagd moesten worden tot 5 vergiftigde honden. We hebben ons goed vermaakt en vooral erg veel geleerd.
Kortom, waar jullie je allemaal afvroegen wanneer we nou eindelijk eens zouden gaan werken…

Onze doordeweekse dagen zijn dus niet veel anders dan die van jullie allemaal. Werken, eten, slapen, werken etc etc. Maar in de weekenden proberen we vooral veel leuke dingen te doen. Helaas betekent lente hier erg veel regen (lees echt heel heel veel regen), waardoor we niet alle weekenden op stap zijn geweest. Vorig weekeind hebben we een house warming gegeven voor onze collega’s en zaterdag op zondag kwamen Eric en Belinda vanuit Westport een nachtje over. Erg gezellig!

Dit weekeind hebben we een mooie wandeling gemaakt bij Punakaiki (zie foto’s). Lekker om weer even buiten te zijn. Helaas hield onze auto er mee op op de terugweg, dus zijn we door de wegenwacht terug naar Greymouth gesleept. Een van de meest cruciale onderdelen van de motor is er mee opgehouden (wat wil je met een 16 jaar oude auto waarmee we alweer 9000 km hebben gereden). We gaan maandag horen of hij nog te redden is. En ach…hij reed toch al niet zo zuinig ;)

We zitten heerlijk op onze plek in het huis en zijn nu begonnen met het bouwen van een kippenhok en het aanleggen van een groentetuin. De radijzen en sla beginnen al te groeien en de kippjes krijgen een soort villa. Kortom, we rommelen lekker aan met z’n tweeën.

We vinden het ontzettend leuk om alle berichtjes, kaartjes, mailtjes etc te ontvangen, bedankt daarvoor. We horen graag ook hoe het met jullie gaatJ

Liefs Fok en Mariek