fokkoenmarieke.reismee.nl

Laatste verslag

Lieve allemaal,

tijd voor een update vanaf onze (koude) kant van wereld!

Ons laatste verhaal eindigde met het vertrek van Floortje en Arda in maart. De zomer liep op z'n eind, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om nog wat mooie tripjes te maken in onze vrije weekeinden. Zo hebben we begin april een weekeind gekampeerd bij Punakaiki (maar 40min rijden van ons vandaan) en daar genoten van het strand en de mooie omgeivng. Eind april is Marieke met haar collega en vriendin Megan een weekeind naar Christchurch geweest. Onderweg genoten van de hot pools in Hamner Springs en in Christchurch gewinkeld en genoten van de schitterende herfstkleuren die we aan de West Coast (helaas) niet hebben.

Mei stond vooral in het teken van werken, aangezien we aan het eind van die maand onze grote reis naar Australie, Borneo en Bali zouden gaan maken.
Een paar dagen voor vertrek kregen we slecht nieuws van het thuisfront; het ging niet goed met Ama, Fokko's oma. Om een lang verhaal kort te maken besloten we onze reis in plaats van in Australie in Nederland te beginnen. Een beetje overhaast vertrokken we dus uit Nieuw-Zeeland, maar deste fijner was het om onze familie en Pim en Sebas te zien op Schiphol! We hebben Ama nog uitgebreid kunnen spreken en hebben ondanks de droevige reden een ontzettend fijne tijd gehad met beidefamilies. Op woensdag 20 mei is Ama is rustig ingeslapen en vrijdag konden we gelukkig nog bij de begrafenis zijn. Het was een hele hectische week met verdrietige tijden, maar ook hele leuke en fijne momenten met vrienden, op de Kaag, een solliciatiegesprek (waar voor Fok een baan uit is gerold) en schitterend lenteweer!

Zaterdag 23 mei was het voor ons echt tijd om aan ons grote avontuur te beginnen! Aangekomen op Borneo hebben we eerst een paar dagen in Kota Kinabalu besteed om bij te komen van de reis en te wennen aan de hitte. Na KK hebben een aantal dagen op Mabul Island doorgebracht; een schitterend eiland aan de oostkust van Maleisisch Borneo, waar we voornamelijk hebben gesnorkeld en genoten van het mooie uitzicht. Daarna hebben we een wat omslachtige reis gemaakt met diverse lokale vluchtjes (lees: kleine vliegtuigen van maatschappijen die allemaal op de EU zwarte lijst staan) gevolgd door een autorit en een speedbootreis om bij een heel speciaal plekje te komen. Maratua Island is een onderdeel van de Derawan Archipel, een heel afgelegen eilandengroep ten oosten van Indonesisch Borneo (Kalimantan). Omdat het zo lastig te bereizen is, is er nog weinig toerisme. (Voor mensen die nu geinspireerd zijn geraakt, ga niet naar Derawan Island. Dat ligt het dichtst bij de kust en heeft een enorm afvalprobleem!) We hebben 6 dagen en 5 nachten gebivakkeerd op een idyllisch eiland met witte stranden, kraakhelder water en een koraalrif, waar je je de hele dag mee kon vermaken, voor de deur. Het guesthouse waar we verbleven was gebouwd van houten vlonders en we sliepen in houten hutjes in de bush. 's Avonds tijdens het eten graasden er zeeschildpadden in de voortuin en 's ochtends wakker worden van het geluid van makaken en vogels. Een waar paradijs. We hebben meedere snorkeltochten gemaakt,waarbij we ontzetten veel mooie gekleurde vissen hebben gezien, honderden schildpaden en nog veel meer moois.
Na Maratua Island waren we wel toe aan iets meer cultuur. We hebben wederom wat lokale vluchten gedaan om in Banjarmasin aan te komen; een van de grootste steden in Kalimantan. We hebben daar onder andere een 'floating market' bezocht. Een plek waar bij zonsopkomst vrouwen uit lokale dorpen hun goederen komen verkopen in kleine kanos. We waren de enige blanke toeristen en daardoor waren wij zelf ook een attractie. Er zijn veel foto's van en met ons genomen. Het wat een hele interesante ervaring, maar ook wel erg confronterend om te zien hoe arm de mensen daar waren. De meeste mensen leven in krotten aan de rivier, waar ze uit drinken, hun haren in wassen, tanden poetsen, maar ook in douchen en plassen. Interessant genoeg hadden de meeste mensen wel een schotel en TV en vrijwel ieder kind ook een smartphone....
Na Banjarmasin zijn we vertrokken naar het volgende hoogtepunt: Tanjun Puting. Dit is een groot National Park, waar zo'n 6000 Orang Oetans beschermd, semi-wild leven. De enige manier om hier rond te reizen is op een traditioneel bootje (klotok), waarmee je dan op verschillende plekken aanmeert om bij voedingsplatforms de Orang Oetans te bekijken. Op deze platforms wordt 1 keer per dag bananen gevoerd en kunnen ze dus zelf bepalen of ze komen of niet. Als bezoeker sta je zo'n 6-10 meter van het platform vandaan en heb je schitterend uitzicht op de fascinerende dieren. Het mooiste is echter als je in de verte wat boomtoppen ziet bewegen en je wat later een Orang Oetan aan ziet komen slingeren door de bomen met een kleintje op de rug. Wat een machtig gezicht! We hebben ons 5 dagen vermaakt in het park, voor we aan ons laatste deel van de reis begonnen op Bali.
Bali was wel even een cultuurshock; van de armoe en nul toetisme in Kalimantan, naar hotels boordevol Australiers en Europeanen die zich afvragen of ze e dag moeten doorbrengen met jetskien of bier drinken. We zijn het toeristische deel van Bali snel ontvlucht en hebben de wat kleine 'homestays' opgezocht in onder anderen oost Bali. Het was een fantastische afwisseling, omdat op Bali het barst van de cultuur en spiritualiteit. We hebben schitteren Balinees dansen gezien, tempels bezocht, rijstvelden bekeken en natuurlijk heeerlijk genoten van het strand (en biertjes bij zonsondergang). We hebben een snorkel (Fokko)- en duik (Marieke) tocht gemaakt waarbij we zo'n 40-50 Mantaroggen hebben gezien, wat een schitterende dieren! Ze kunnen een spanwijdte hebben van 6-8 meter, die van ons waren 'maar' 4 meter. Na een heel gevarieerde 5 weken gingen we boordevol ervaringen en mooie herinneringen terug naar huis.

Sinds we terug zijn, zijn we wel weer hard aan het werk geweest. De tijd vliegt voorbij, en ondertussen hebben we ons ontslag ingediend en onze huisbazen laten weten dat we gaan vertrekken. Gisteren zijn dan ook echt de tickets geboekt en 11 september staan we weer op Nederlandse bodem! We kijken nu wel met andere ogen naar wat we hier hebben. We genieten van de schitterende natuur, zelf op ons kleine ritje naar werk. We proberen nog allemaal leuke dingen in onze vrije weekenden te stoppen. Zo zijn we vorig weekend een nachtje in een huisje van onze collega Pete geweest in Okarito. Vanaf daar een schitterende winterwandeling gemaakt en de volgende dag een helikoptervlucht boven de gletsjers hier aan de westkust. Het vroor die dag, maar de zon scheen. De bergen zijn bedekt met een grote laag sneeuw en het uitzicht was adembenemend mooi. We kijken er uit jullie allemaal weer te zien, maar eerst nog even heel hard genieten!

Liefs Fokko en Marieke

p.s. als ieman geinteresseerd is in reistips voor Borneo en/of Bali, we vertellen jullie graag nog veel meer mooie verhalen!

Wisten jullie dat:

- We over 8 weken weer in Nederland zijn?

- Fok per 1 oktober begint bij CRV in Arnhem

- dat geen dierenartsenbaan meer is?

- hij het heel spannend vindt, maar er ook erg veel zin in heeft?

- We in de buurt van Arnhem willen gaan wonen?

- We al onze kosten voor onze trip naar Nederland en weer vanaf daar naar Borneo vergoed hebben gekregen door de verzekering?

- We Nederland heel mooi vonden in de lente?

- Orang oetans maar eens per 8 jaar een baby krijgen?

- De kleintjes de eerste 10 jaar van hun leven bij moeders bijven?

- Ze wel 6 jaar borstvoeding krijgen?

- Ze in Indonesisch Borneo (Kalimantan) weinig Engels spreken?

- we ons redden met een google translate app op onze telefoon?

- we OVERAL door IEDEREEN werden aangesproken met "Hello mister!" (Marieke ook)

- Ze niks van ons wilden, behalve gedag zeggen en zwaaien :)

- We na al dat snorkelen ALLEBEI een verstopt oor hadden; Fokko links en Marieke rechts?

- Dat we uiteindelijk achterop een scooter naar een ziekenhuis zijn gebracht en door een heuse KNO specialist zijn geholpen?

- Hij een schitterende, ingelijste, Mickey Mouse puzzel op z'n kamer had hangen?

- We in totaal tussen vertek en aankomst in Christchurch 15 vluchten hebben gemaakt in 5 weken?

Reacties

Reacties

Ruud

Geniet nog van de laatste weken, maar dat lukt zo te horen wel:)

Ria Schipper

Fantastisch, wat een mooie belevenissen een heerlijk en prachtig verhaal om hier op een druilerige zondagochtend te lezen.

godewijn

Hello Mister!
Erg leuk al die weetjes. En mooie fotos.

Ton van der Lee

Leuk verslag, geniet nog van de laatste weken in NZ, groetjes uit een warm Portugal van Ok

Pim de H

Wat een mooi verhaal weer en helemaal jullie reis uiteraard na het weekje in NL.
Wij hebben zin om jullie weer te zien. Geniet inderdaad nog even volop daar in NZ, want voor je het weet sta je weer in de stadse omgevingen van Nederland.

Dikke kus vanuit Amsterdam!

Anne Hillebrand

wat een schat aan ervaringen! Lijkt me fantastisch om dat allemaal te beleven. Tot in september!

Ilse

Jeeeeemig wat gaaf allemaal... is denk ik moeilijk in woorden uit te drukken maar tis aardig gelukt, echt fantastisch! En top dat fokko eem baan heeft in NL, gefeliciteerd! Geniet daar idd nog maar even extra intens van al het moois zo dichtbij... dikke xxx en ook de groetjes van japie! X ils

Don Vincento

Lieve allebei,
Jullie hebben niet een mooi hoofdstuk geschreven, maar een dik boek aan ervaringen.
Immers wat jullie allemaal beleefd hebben: gevoeld, gezien, gehoord, e.d. is nagenoeg onmogelijk in toch betrekkelijk korte tijd.
Toch is het goed, dat we jullie na 11 september ook weer in het Hollandse landschap tegen kunnen komen.

Succes met de afsluiting al daar!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!